Πώς ένα κίνημα, το κομμουνιστικό, με υψηλά ιδανικά, ευγενείς σκοπούς και πολιτικό πρόγραμμα που στοχεύει στη σοσιαλιστική επανάσταση, για την ανατροπή του καπιταλισμού και την κοινωνική απελευθέρωση, μπορεί να μεταμορφώσει έναν άνθρωπο; Να τον ανασύρει από το λούμπεν περιθώριο του υποκόσμου, να τον τραβήξει από το χείλος του γκρεμού και, με τη θέλησή του, να τον αναμορφώσει πολιτικά και ηθικά, να αξιοποιήσει τις ικανότητες και την ευστροφία του και να τον αναδείξει σε επαναστατική, ιστορική φυσιογνωμία με διεθνή ακτινοβολία;
Με άλλα λόγια, πώς ο Θανάσης Κλάρας έγινε Άρης Βελουχιώτης;
Σε αυτά τα ερωτήματα απαντάει η νέα και πιο πλήρης βιογραφία του Άρη Βελουχιώτη. Χωρίς αποσιωπήσεις, φοβίες και προκαταλήψεις, με πλήθος νέων, αδημοσίευτων ντοκουμέντων.
Αν στη ζωή μου υπάρχει ένα σημείο που με συγκίνηση και με υπερηφάνεια αφάνταστη από καιρού σε καιρό γυρίζω και βλέπω είναι ακριβώς η εποχή που μπήκα στο Κομμουνιστικό Κόμμα. Διαπαιδαγωγήθηκα ταξικά, έμαθα το συμφέρο μου, πέταξα τον κεφαλαιοκρατικό πολιτισμό στα μούτρα της λωποδύτριας μπουρζουαζίας και ρίχτηκα με πίστη, με θέληση, με ηρωισμό στον αγώνα για τις εργαζόμενες μάζες. Έκτοτε δεν έχω στο ενεργητικό μου παρά φυλακίσεις για πάλη επαναστατική. Μιλάν τα γεγονότα, μιλάει αυτή η αλήθεια. Ούτε ΜΙΑ ΚΗΛΙΔΑ. Είναι αυτό σε βάρος μου; Είναι αυτό στοιχείο ενάντια στο Κομμουνιστικό Κόμμα; ΤΙΜΗ ΜΟΥ ΜΕΓΑΛΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΙΜΗ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΣΤΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΜΟΥ ΑΝΗΚΕΙ ότι γλίτωσα απ’ τη διαφθορά της συνείδησης στην οποία με οδηγούσε το ληστρικό αστικό καθεστώς και κόσμησα τον Κλάρα που φερόντανε τροχάδην στον γκρεμό με ΑΓΝΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΑ στοιχεία και μόνο με τέτοια.
Από πρωτοσέλιδο κείμενο του Θανάση Κλάρα στον Ριζοσπάστη,
9 Σεπτεμβρίου 1931
