ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΚΗ ΓΝΩΣΙΟΛΟΓΙΑ ΑΡΧΕΓΟΝΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΛΟΓΗΤΩΝ ΤΟΥ 2ΟΥ ΑΙ.

Στη διαδικασία διαµόρφωσης των πρωτοχριστιανικών ταυτοτήτων ο ακατάπαυστος θεολογικός διάλογος των Απολογητών του 2ου αι. είναι συγκροτηµένος και βαθύς και αποδεικνύεται εγγυητικός για την όδευση προς τη µετάβαση στην επόµενη θεολογικά εποχή._x000D_
Ο αυτοπροσδιορισµός τους ως χριστιανοί, ως ζωντανή κοινότητα πίστης και πρακτικής, ουσιαστικά περνά µέσα από µια πολύπλευρη πορεία διάπλασης και πλήρωσης των δοµικών χαρακτηριστικών τους._x000D_
Η αρχέγονη Εκκλησία σίγουρα δεν έχει ένα στατικό σύστηµα, αλλά εµπεριέχει ίχνη του παρελθόντος και συνειδητή αίσθηση του µέλλοντος. Η δυναµικότητα της εξέλιξης του χριστιανικού γινώµατος προσφέρει έναν παραγωγικό τρόπο οπτικής, εντός του οποίου αξιοποιούνται τα πρότερα γνωστά ρητορικά σχήµατα και ο εννοιολογικός εξοπλισµός, στηριζόµενα βέβαια αδιαπραγµάτευτα στην ακράδαντη πίστη τους ότι ο Αγιοτριαδικός Θεός είναι ο µοναδικός._x000D_
Το παρόν µελέτηµα ασχολείται µε το απολογητικό εκκλησιαστικό σκέπτεσθαι του 2ου αι., το οποίο διεξάγει έναν τολµηρό διάλογο µε όλες τις συνειστώσες. Συνθέσαµε έτσι µία συστηµατική_x000D_
παρέµβαση αναφορικά µε τις γνωσιολογικές προεκτάσεις της έννοιας της ανθρωπολογίας._x000D_