[ΠΡΟΠΑΡΑΓΓΕΛΙΑ] «ΜΙΚΡΕΣ ΑΛΓΟΪΣΤΟΡΙΕΣ» – ΈΧΕΙ Η ΤΕΧΝΗΤΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ ΦΑΝΤΑΣΙΑ(;)

Είναι δυνατόν μια μηχανή, ένα λογισμικό, να συνεργαστεί με έναν άνθρωπο και να συνθέσει κάτι που να μπορεί να θεωρηθεί λογοτεχνία; Αυτό το βιβλίο δεν έχει την απάντηση. Κανείς δεν την έχει. Και ίσως, τελικά, δεν έχει σημασία. Ίσως το μόνο που έχει σημασία είναι αν αυτές οι ιστορίες κάνουν εσένα, ως αναγνώστη, να αισθανθείς κάτι. Αν σε κάνουν να γελάσεις, να σκεφτείς, να θυμηθείς κάτι που δεν ήξερες ότι είχες ξεχάσει. Καθώς διαβάζεις, θα συναντήσεις χαρακτήρες που μοιάζουν αληθινοί, αλλά ίσως δεν είναι. Καταστάσεις που φαίνονται οικείες, αλλά έχουν μια ελαφριά παραφωνία, σαν ένα γυαλί που δείχνει την αντανάκλαση ενός άλλου κόσμου. Και ίσως, σε κάποιο σημείο, να αναρωτηθείς: Αυτή την ιδέα την είχε ο άνθρωπος ή η μηχανή; Ούτε αυτή η απάντηση έχει σημασία. Αυτό που έχει σημασία είναι τι θα νιώσεις εσύ.