ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΣΙΩΠΗΣ

Ανατολική Γερμανία, αρχές της δεκαετίας του ’50. Ο Σταύρος, γεννημένος στη σκληρή ελληνική επαρχία ανήμερα της γερμανικής εισβολής το 1941 έχει εκπατριστεί την περίοδο του Εμφυλίου και, μαζί με εκατοντάδες άλλα παιδιά, γνωστά ως “παιδιά του Μάρκου”, έχει εγκατασταθεί στη Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας, όπου φοιτά στο δημοτικό σχολείο Ελεύθερη Ελλάδα στο Ράντεμποϊλ της Δρέσδης. Ο δάσκαλος Πέτρος Νικολάου, πολιτικός πρόσφυγας του οποίου η δράση στον ΕΛΑΣ ανακόπηκε από τη φυματίωση, θέτει τον χαρισματικό, εκ γενετής μονόχειρα, Σταύρο υπό την προστασία του.
Στη Δρέσδη ζει και ο θείος του παιδιού Γιάννης Παπαδάκος, γιος του ιδρυτή της περίφημης καπνοβιομηχανίας Πάπαλαντ, που άλλαξε χέρια την περίοδο του ναζισμού. Όταν ο Σταύρος θα τον συναντήσει το 1964, θα ξεκινήσει και η αισθηματική αγωγή του. Θα νιώσει τα πρώτα του ερωτικά σκιρτήματα για τη Σιμόνε, την Εβραία γυναίκα του Παπαδάκου. Η γνωριμία του, όμως, με τη Μάρτα, ένα από τα “παιδιά του Χίμλερ”, θα είναι η αρχή μιας παθιασμένης ερωτικής ιστορίας που θα εξελιχθεί σε ένα ψυχροπολεμικό κατασκοπευτικό θρίλερ υπό το άγρυπνο μάτι της Στάζι.
Μια ιστορία για τα παιδιά που βρέθηκαν, ερήμην τους, στην “άλλη πλευρά”, ένα μυθιστόρημα για τη βαρύτατη σκιά που ρίχνει η Ιστορία στη ζωή των ανθρώπων, για την ταυτότητα των ξεριζωμένων, για τα τραύματα του Ψυχρού Πολέμου