«ΞΥΠΝΗΣΑΜΕ ΑΛΗΤΕΣ» ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ

Προσωπικά βιώµατα, αναµνήσεις συγγενών και φίλων ξετυλίγονται στα τρία διηγήµατα του βιβλίου, µε σκοπό να επαναφέρουν στη µνήµη όσα η λήθη προσπαθεί να καλύψει, να σβήσει._x000D_
_x000D_
Οι ήρωες του πρώτου διηγήµατος εξιστορούν σε Γερµανίδα δηµοσιογράφο, πολλά χρόνια µετά την περίοδο της γερµανικής Κατοχής, 1941-1944, πώς ξύπνησαν µια µέρα και έγιναν «αλήτες», πώς ο λιµός και η ανεύρεση τροφής επηρέασαν την καθηµερινότητά τους εκείνα τα χρόνια._x000D_
_x000D_
Αν ζούσε στη σηµερινή εποχή, η ηρωίδα του δεύτερου διηγήµατος θα είχε καταγγείλει τον βιασµό της από τον κατά πολλά χρόνια µεγαλύτερό της και αναγκαστικά µετέπειτα άντρα της._x000D_
_x000D_
Στο τρίτο διήγηµα γίνεται λόγος για απαγορευµένα βιβλία από τη χούντα των συνταγµαταρχών, το 1967, που, ενώ πετάχτηκαν από κάποιους στα σκουπίδια, έγιναν πολύτιµο απόκτηµα για άλλους._x000D_
_x000D_
Το ότι ήµασταν φτωχοί το ξέραµε. Όµως µε την άγρια βαρυχειµωνιά και την έλλειψη τροφής το µόνο που µας είχε αποµείνει ήταν να γίνουµε αλήτες. Ζούσαµε µέρα µε τη µέρα. Είχαµε καταντήσει ζητιάνοι, πειναλέοι, σκελετωµένοι, τρεφόµασταν µε τον αέρα._x000D_
_x000D_
Η τόσο αλλόκοτη σχέση των τριών άρχισε να γίνεται αντιληπτή καταρχάς στους συγχωριανούς, µετά όµως µαθεύτηκε και σε άλλα χωριά. Όλοι οι κάτοικοι µιλούσαν ακατάπαυστα γι’ αυτή._x000D_
_x000D_
Ο δρόµος µάς καλούσε πάντα, και εµείς ανταποκρινόµασταν αµέσως. Εκεί λύναµε όλα τα θέµατα που αφορούσαν τη φιλία, την ειλικρίνεια, την ηθική, τις αντιζηλίες.