ΟΝΕΙΡΑ

… Αυτό που συντελείται στον ύπνο είναι μια νέα και πρωτόγνωρη προσοχή που απελευθερώνεται από τον κόρφο της συνήθειας. Βιώματα της καθημερινότητας, τετριμμένα λόγια, το κατακάθι που μας έμεινε στο βλέμμα, ο σφυγμός του αίματός μας – όλα αυτά τα απαρατήρητα πιο πριν συνιστούν, παραποιημένα και υπερτονισμένα, το υλικό των ονείρων. Στο όνειρο δεν υπάρχει απορία, ούτε στον πόνο λήθη, διότι και τα δύο φέρουν την αντίθεση ήδη μέσα τους, όπως η κορυφή και το κοίλο του κύματος τις ώρες της νηνεμίας διαχέονται το ένα στο άλλο.
…Έτσι η θάλασσα είναι σύμβολο της ανθρώπινης φύσης. Ως μεγάλος ύπνος -με τη βαθύτερη, μεταφορική σημασία- η φύση φέρει το πλοίο της ζωής με το ρεύμα της, που καθοδηγείται εξ αποστάσεως από τον άνεμο και τ’ αστέρια· ως ελαφρός ύπνος, με την κυριολεκτική σημασία, ανεβαίνει τη νύχτα όπως η πλημμυρίδα προς την παραλία της ζωής, όπου αφήνει πίσω της τα όνειρα.