ΜΟΔΑ. ΣΤΟΝ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟ ΤΗΣ ΝΕΩΤΕΡΙΚΟΤΗΤΑΣ

Η λατρεία του καινούριου, η ανανέωση του εαυτού, η καινοτομία, η επιτάχυνση των οικονομικών διαδικασιών, και εν γένει του τρόπου ζωής, στην ύστερη νεωτερικότητα είναι σύμφυτα με τη μόδα. Η μόδα υπάρχει μέσα από το «θνησιγενές καινούριο» και εντάσσεται στις πιο χαρακτηριστικές λειτουργίες του οικονομικού κεφαλαίου. Όμως η μόδα κάνει και άλλα πράγματα: εισηγείται τρόπους του σχετίζεσθαι με τον εαυτό, με τους άλλους, με τον χρόνο και με τα αντικείμενα. Η μόδα διαθλά κοινωνικές και πολιτισμικές τάσεις και συνομιλεί μαζί τους. Τις μεταφράζει στις διάφορες γλώσσες που έχει επινοήσει: την υψηλή, τη μαζική και τη γρήγορη μόδα. Η μόδα εμφανίζει εκλεκτικές συγγένειες με άλλους νεωτερικούς θεσμούς και, υπ’ αυτή την προοπτική, συνεργεί στη διαμόρφωση βασικών όψεων της υποκειμενικότητας της ύστερης νεωτερικότητας. Η μόδα συμβάλλει καίρια στη διαμόρφωση των νεωτερικών χρονικών καθεστώτων, δηλαδή στους ρυθμούς, στις αφηγήσεις και στον προσανατολισμό των ανθρώπων μέσα στο παρόν, το παρελθόν και το μέλλον. Η μόδα ως παιδί —μα και ως μηχανισμός διαμόρφωσης— της νεωτερικότητας (κλασικής και ύστερης) και της κοινής μας κουλτούρας, είναι ένα ανοιχτό πεδίο κοινωνιολογικής γνώσης και κριτικής. Αυτές τις σύνθετες λειτουργίες της μελετάει το βιβλίο αυτό.