Μοιραίο, τυχαίο, πεπρωμένο… Παράμετροι που διαγράφουν και καθορίζουν την πορεία της ζωής μας και υλικά που συνθέτουν το σκηνικό του θεατρικού έργου της ζωής του καθενός μας. Πρωταγωνιστές είμαστε όλοι εμείς ανεξαιρέτως. Σκηνοθέτης και σεναριογράφος του κάθε έργου είναι εκείνος που ορίζει και προσδιορίζει το φινάλε.
Η ώρα που ο καθένας από εμάς θα βγει στη σκηνή για να παίξει τον ρόλο του άραγε έχει εκ των προτέρων προσδιορισθεί και με κάθε λεπτομέρεια μελετηθεί; Πιθανές αναβολές, αν και μοιάζουν απρογραμμάτιστες, ίσως να είναι τελικά απόλυτα και μοιραία προγραμματισμένες για την εξέλιξη του έργου.
Γιάννης, Ντουζόν, Χρύσω… μικροί ήρωες, μεγάλοι όμως πρωταγωνιστές της ζωής, έπαιξαν κορυφαίους ρόλους, με μοναδική αυθεντικότητα, και επηρέασαν καθοριστικά ανθρώπινες ζωές. Στο έργο που λέγεται ζωή δεν υπάρχει εύκολος ή δύσκολος, μικρός ή μεγάλος ρόλος. Υπάρχει μόνο ρόλος.
Και η ελπίδα; Είναι πάντα εκεί, είναι οι νότες της πιο γλυκιάς και παρήγορης μελωδίας, γραμμένης απ’ αυτή την ίδια την ανθρώπινη φύση, που ακούγεται ως ευφρόσυνη υπόκρουση σε όλη τη διάρκεια της παράστασης.
