ΑΓΑΠΗΤΗ ΕΞΑΔΕΛΦΗ

Παιδικές ασθένειες ήταν ο τίτλος που είχα δώσει αρχικά στο μυθιστόρημα αυτό. Θυμάμαι ότι το έγραψα αμέσως μετά τον Φταίχτη, θα μπορούσα δε άνετα να προσθέσω ότι το είχα ολοκληρώσει κιόλας. Ο ζήλος για τη συγγραφή που με είχε συνεπάρει το διάστημα εκείνο, δεν μ’ άφησε να το επεξεργαστώ όπως έπρεπε, καθώς στην κυριολεξία ρίχτηκα να γράφω το Παλαιοπωλείο, έργο που εκδόθηκε αμέσως από τα 24 γράμματα. Καπάκι, μέσα στο διάστημα της πανδημίας, έγραψα και τη Σούζη Q που εκδόθηκε επίσης από τα 24 γράμματα εν μέσω αναστολής λειτουργίας των βιβλιοπωλείων…
Η επόμενη έκδοση που ακολούθησε ήταν σχετική με τις καλλιτεχνικές μου δραστηριότητες κι άφησε τη λογοτεχνία πίσω. Όταν κάποια στιγμή έπεσε ξανά στα χέρια μου η Αγαπητή εξαδέλφη έγραψα τον επίλογό της και θεώρησα πως ήταν ώριμη πια να εκδοθεί.
Δύσκολο θέμα. Σύγχρονο και ταυτόχρονα πάρα πολύ παλιό. Έτσι συμβαίνει πάντα όταν με τη μέγιστη ειλικρίνεια περιγράφεται πώς μπορεί να βρεθεί κανείς, έρμαιο στις εμμονές του.
Προσπάθησα λοιπόν να “αποκαλύψω” μια ιστορία κρυφή, μια σχέση, παράνομα ερωτική, χωρίς να με εμποδίσει το δήθεν κατεστημένο της σιωπής. Εύχομαι να το κατάφερα στον βαθμό που το επεδίωξα και τώρα, το μόνο που έχω να σας ευχηθώ, είναι καλή ανάγνωση και σσς!!! Συμβαίνουν κι αυτά.