Η ΠΑΡΑΚΜΗ ΤΗΣ ΔΥΣΗΣ // ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΟΥ ΣΠΕΓΓΛΕΡ

«Ένα μακρόν πόλεμον ανέχονται ολίγοι, χωρίς να φθαρούν ψυχικώς. Μίαν μακράν ειρήνην δεν ανέχεται κανείς» -συνοψίζει αποφθεγματικώς ο Σπέγγλερ. Εκ της ωραίας και ευτυχούς εκείνης εποχής οι Ευρωπαίοι εκληρονόμησαν μίαν νοητήν παρανόησιν των αιωνίων νόμων της ανθρωπίνης ζωής -των νόμων του πολέμου- και μίαν ψυχικήν μαλθακότητα εκ της οποίας εγεννώντο όλαι αι θεωρίαι περί υλικής ευημερίας διεθνούς συνεννοήσεως και γηΐνων παραδείσων, με τας οποίας έτερπον τα ώτα των και τα ώτα των άλλων οι δημαγωγοί. Μία εξ αυτών των θεωριών -των αισιόδοξων θεωριών- ήτο και η θεωρία της οικονομικής κρίσεως, περί την οποίαν εκινήθησαν δεξιοί και αριστεροί πολιτικοί μετρίου αναστήματος, μετά την παράκαμψιν της οποίας ανεμένετο νέα περίοδος ευημερίας, ενώ η σύγχρονος Ιστορία της Ευρώπης κινείται πλέον τελείως εκτός των σχημάτων αυτών και πρόκειται τώρα περί μιας νέας περιόδου μεγάλων παγκοσμίων πολέμων μεταξύ παγκοσμίων δυνάμεων περί την παγκόσμιον κατίσχυσιν.
Στο βιβλίο αυτό παρουσιάζουμε, αποτίοντας ιδιαίτερη τιμή στον μεγάλο Έλληνα κοινωνιολόγο Ευάγγελο Λεμπέση, την μελέτη του με τίτλο «Η παρακμή της Δύσεως (Εισαγωγή εις την φιλοσοφίαν του Σπέγγλερ)», Πνεύμα κοφτερό, ανήσυχο και ασυμβίβαστο, με πένα ταλαντούχα, μας παρέδωσε έργα που παραμένουν κυριολεκτικά επίκαιρα. Οι περισσότεροι αναγνώστες τον γνωρίζουν από την μελέτη του «Η τεραστία κοινωνική σημασία των βλακών εν τω συγχρόνω βίω». Ωστόσο η εργογραφία του είναι ιδιαίτερα εκτεταμένη. Από τις εκδόσεις μας έχουν κυκλοφορήσει άλλα δύο βιβλία. Πρόκειται για τις μελέτες του “Κοινωνιολογία των ιδεολογιών και των ουτοπιών” και Κριτική της «Κοινής Γνώμης». (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)