“Γιατί ακόμα μία συλλογή με μαντινάδες; Δεν είναι μια από τα ίδια; Όχι, γιατί πρόκειται για έναν ανεξάντλητο θησαυρό που συμπυκνώνει την ουσία της ψυχής του κρητικού λαού και καθρεφτίζει πιστά τα ήθη και τα έθιμά του. […] Και στα πρόσφατα όμως χρόνια ο λαός συνεχίζει να συνθέτει μαντινάδες, καθώς η πηγαία έμπνευση είναι ανεξάντλητη. Το παλαιό υλικό εμπλουτίζεται διαρκώς. […] Οι νεότεροι θα πρέπει να βάλουν βαθιά μέσα στην ψυχή τους ότι πρέπει να διαφυλάξουμε και να προστατέψουμε τα έθιμα και τις παραδόσεις του τόπου μας, όπως έκαναν και οι πρόγονοί μας, αλλά και να τα μεταδώσουμε στους άλλους λαούς. Και επειδή αν δεν καταγραφεί ο προφορικός λόγος λησμονιέται και χάνεται, παρόμοιες ανθολογίες συντελούν στη διατήρηση και τη διαιώνισή του.
“Με τις σκέψεις αυτές δίνω στη δημοσιότητα και τη συλλογή αυτή, τέταρτη κατά σειρά, για να θυμούνται οι παλαιότεροι και να μαθαίνουν οι νεότεροι”.
Ε.Π.-Λ.
