Ο Θεσσαλονικεύς πατριάρχης άγιος Φιλόθεος Κόκκινος στα Εγκώμιά του προς τον άγιο Δημήτριο και την Αγία Ανυσία στοχεύει στην ανάδειξη συγκεκριμένων θεμάτων της ζωής και της αλήθειας που κατέχει η Εκκλησία για τη σωτηρία του ανθρώπου. Σ’ αυτήν την προοπτική οι μάρτυρες της Θεσσαλονίκης και οι επιλογές τους κρίθηκαν ως οι καταλληλότερες, αφενός για την ανάλυση και έκθεση της σωτηριολογίας της Εκκλησίας και αφετέρου για την επαλήθευσή της.
Αναζητώντας την αλήθεια τα πάντα προσανατολίζονται στο Χριστό και Λόγο του Θεού, όπου αληθεύουν. Σ’ αυτόν αληθεύει η αγάπη προς τους εχθρούς και η ευχή και προσευχή υπέρ των διωκόντων και αυτόν μιμούνται ο άγιος Δημήτριος και η Αγία Ανυσία. Κανένα αξίωμα ή ιστορική δικαίωση δεν μπορεί να συγκριθεί με το “συνδιώκεσθαι”, “συμπάσχειν” και “συναποθνήσκειν” για το Χριστό.”