ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ ΚΥΡΟῦ ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ 30 ΜΑΪΟΥ 2015 – 22 ἸΟΥΝΙΟΥ 2015. ΛΟΓΟΣ ΤῆΣ ΕἸΣ ἘΠΙΣΚΟΠΟΝ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑΣ ΚΑΙ ἝΤΕΡΟΙ ΤΡΕῖΣ ΛΟΓΟΙ

Το βιβλίο προλογίζει ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κεφαλληνίας κ. Δημήτριος, ο οποίος δεν παραλείπει να εκφράσει την ευγνωμοσύνη του στους αείμνηστους προκατόχους του μακαριστό Μητροπολίτη κυρό Σπυρίδωνα, ο οποίος επί τριανταπέντε και πλέον έτη ποίμανε την Κεφαλονιά, αλλά και στον μακαριστό Μητροπολίτη κυρό Γεράσιμο, «τόν σεμνόν α?τόν ?δελφόν κληρικόν, μέ τό ?φθαστον ψυχικόν μεγαλε?ον, τήν ?κάματον δραστηριότητα, τήν ?λοτελ? ?φοσίωσίν του ε?ς τήν ?κκλησίαν, τό πολύπλευρον καί καλλίκαρπον πνευματικόν, ποιμαντικόν καί φιλανθρωπικόν του ?ργον», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει._x000D_
_x000D_
Ακολουθούν τα «Εισαγωγικά» του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Αρκαλοχωρίου κ. Ανδρέα._x000D_
_x000D_
Τα όσα εισαγωγικά πρόκειται να διαβάσει ο αναγνώστης του βιβλίου, ο Σεβασμιώτατος τα χαρακτηρίζει ως «προσωπικά βιώματα» και διασαφηνίζει ότι «τά κίνητρα της δημοσίευσης τ?ν λόγων το? Γερασίμου δέν ε?ναι συναισθηματικά. ? ?ναγνώστης τ?ν λόγων α?τ?ν θά ?φεληθε? πνευματικά. Θά ?χει φωτισμό στήν ψυχή του…»._x000D_
_x000D_
Εκθέτει την προσωπική του βιωματική μαρτυρία για τον αδελφικό του φίλο Γεράσιμο, σκιαγραφώντας την προσωπικότητά του και τονίζοντας συνεχώς την αγάπη του προς την Εκκλησία και την Υπεραγία Θεοτόκο, στη_x000D_
μέριμνα της Οποίας είχε εναποθέσει τις ελπίδες του, διαβάζοντας αδιαλείπτως τους Χαιρετισμούς Της._x000D_
_x000D_
Ορόσημο θα αποτελέσει το Άγιον Όρος, όπου έγινε η πρώτη συνάντηση και γνωριμία των δύο Αρχιερέων. «Ξεκίνησε τότε…», όπως αναφέρει ο Σεβ. κ. Ανδρέας, «…? ?ρχή μίας συντροφικ?ς πορείας, μέ δυναμική πού ?ρίμαζε στό χρόνο καί ?φησε ?νεξίτηλες τίς ?ναμνήσεις της, βαθειά χαραγμένες στήν καρδιά μας…»._x000D_
_x000D_
Η αδελφική φιλία τους και η ιδιαίτερη σχέση που τους συνέδεε εδραιώνεται στα ξεχωριστά αισθήματα αγάπης που τους ένωναν, καθότι όπως λέγει ο Σεβασμιώτατος: «Τόν Γεράσιμο, τόν Μητροπολίτη Κεφαλληνίας, ?λοι ?σοι τόν γνωρίσαμε καί συνδεθήκαμε μαζί του, τόν ?γαπήσαμε πολύ. Γιά τόν α?θορμητισμό του, γιά τήν βαθειά ?γάπη του στήν Παναγία, γιά τήν ε?λικρίνειά του, γιά τά ?στε?α του, γιά τό διαρκές φρόνημα διακονίας πού βίωνε».