1204 – 1922 Η ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΝΕΩΤΕΡΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ 1821: Η ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΤΗΣ ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑΣ Β’ ΤΟΜΟΣ

Η απόπειρα μιας ομαλής μετάβασης, από τον βυζαντινό ελληνισμό, στον νεώτερο, η πρώτη ελληνική “Αναγέννηση”, την οποία περιέγραψα συνοπτικά στο “1204”, θα συνθλίβει κάτω από τη συντονισμένη πίεση Ανατολής και Δύσης. Ο νεώτερος ελληνισμός θα ζήσει επτά αιώνες -από το 1204 έως το 1922- υπόδουλος, εξ ολοκλήρου ή εν μέρει, στην τουρκική Ανατολή ή τη φραγκο-λατινική Δύση. Η διαμόρφωση του έθνους μας θα μεταβληθεί έτσι σε συγκρότηση εν δουλεία: Υποταγή και αντίσταση, λήθη και μνήμη, συνεργεία και ρήξη, ανάμεσα στις ελίτ και το λαϊκό σώμα.
Εντούτοις, κατά την περίοδο 1700 – 1922, ο ελληνισμός γνωρίζει μια νέα Αναγέννηση. Ο Β’ τόμος της Διομόρφωσης του νεώτερου ελληνισμού, “Η δυναμική της παλιγγενεσίας”, διατρέχει την οικονομική, κοινωνική, πολιτική και εκκλησιαστική ιστορία του ελληνικού κόσμου, από την Άλωση έως την Επανάσταση. Δυναμική που θα κορυφωθεί με τις απόπειρες της σύνθεσης, το “Πεδεμόντιο” των Επτανήσων, την “άγρια ανωμαλία” της Σάμου, τη Φιλική Εταιρεία, ως προανάκρουσμα του ’21. Διονύσιος Φιλόσοφος και Λάμπρος Κατσώνης, Βελεστινλής και Λούκαρις, Φαναριώτες και κρυφό σχολειό, Δασκαλογιάννης και Υψηλάντης, Κολοκοτρώνης και Καποδίστριας, ένα παλίμψηστο και μια πηγή γόνιμης αντιπαράθεσης που θα διαμορφώσει το πρόσωπό μας, πολυεδρικό και… ανολοκλήρωτο.
Ο τρίτος τόμος, ο “Φωτισμός”, θα εξετάσει τα πνευματικά φαινόμενο και τις ιδεολογικές αντιθέσεις: ο διαφωτισμός του “γένους”, από τον Κοσμά Αιτωλό έως τον Βενιαμίν Λέσβιο· η ποίηση, από το δημοτικό τραγούδι έως τον Σολωμό· η φιλοσοφία, από τον Κορυδαλλέα και τον Βούλγαρι, έως τον Μοισιόδακα και τον Λόγιο Ερμή· οι γλωσσικές αντιθέσεις ανάμεσα στον Δούκα και τον Καταρτζή· οι ιδεολογικές αντιπαραθέσεις Πάριου και Κοραή· η επαναστατική ιδεολογία με την Ελληνική Νομαρχία.
Ο τέταρτος τόμος, η “Μεγάλη Ιδέα” -δηλαδή η εθνικοαπελευθερωτική περίοδος, που διαρκεί από το 1821 έως το 1922-, επικεντρώνεται στις απόπειρες για πολιτειακή ανασυγκρότηση του “ιστορικού χώρου” του υστεροβυζαντινού ελληνισμού, ως αναγκαία προϋπόθεση