“Αυτό που δυσκολεύει τον ποιητή να μην πει ψέματα είναι ότι στην ποίηση όλα τα γεγονότα και τα πιστεύω παύουν να είναι αληθινά ή ψεύτικα και γίνονται δυνάμει ποιητικά θέματα. Ο αναγνώστης δεν είναι απαραίτητο να συμμερίζεται τα πιστεύω που εκφράζονται στο ποίημα για να το απολαύσει. Επειδή ακριβώς ο ποιητής έχει συνείδηση του παραπάνω, βρίσκεται συνεχώς αντιμέτωπος με τον πειρασμό να χρησιμοποιήσει μιαν ιδέα ή ένα πιστεύω, όχι γιατί ο ίδιος πιστεύει ότι είναι αληθινό, αλλά επειδή θεωρεί ότι προσφέρεται για ποιητική εκμετάλλευση. Πολλές φορές μπορεί να μην είναι εντελώς απαραίτητο να το πιστεύει, αλλά είναι πέραν πάσης αμφιβολίας απαραίτητο να εμπλακεί στον μέγιστο δυνατό βαθμό συναισθηματικά, και αυτό δεν μπορεί να συμβεί ποτέ παρά μόνο εφόσον ως άνθρωπος το αντιμετωπίζει ως κάτι πολύ σημαντικότερο από ένα βολικό ποιητικά θέμα”.
Γ. Χ. Ώντεν
