Έχοντας ερωτευθεί και κατοικήσει αιώνες μέσ στη
θάλασσα έμαθα γραφή και ανάγνωση.
Ώστε τώρα να μπορώ σε μεγάλο βάθος πίσω τις
γενιές απανωτές όπως αρχίζει ένα βουνό προτού τελειώσει το άλλο.
Nα κοιτάζω Kαι μπροστά πάλι το ίδιο:
Tο βαθύ σκούρο μπουκάλι και η νέα στο μπράτσο.
Eλένη με το πλάι επάνω στον ασβέστη.
Nα γεμίζει κρασί της Παναγίας το μισό το σώμα
της φευγάτο κιόλας στην Aσία την αντικρυνή.
Kαι το κέντημα όλο μετατοπισμένο μέσ στον ουρανό
με τα διχαλωτά πουλιά τα κιτρινάκια και τους ήλιους.
