Ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΓΡΑΦΕΙ ΣΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ

Η Αρτεμισία Τσουρλάκη μας δίνει ένα βιβλίο για τα παιδιά του δρόμου, αυτά που βρίσκονται στο περιθώριο της ζωής και μεγαλώνουν χωρίς ένα χάδι, πολλές φορές κάτω από μεγάλες στερήσεις, τόσο συναισθηματικές, όσο και υλικές. Καταπιάνεται με ένα θέμα που ίσως δεν έχει αγγίξει κανένας συγγραφέας μέχρι σήμερα.
Μας δίνει με γλαφυρό τρόπο τις συνθήκες που ζουν, τις δυσκολίες που συναντούν στην πορεία της ζωής τους, την αποστέρηση στοιχειωδών αγαθών όπως το φαγητό ή η εκπαίδευση, μας μεταφέρει σε ένα κόσμο σκληρό και απάνθρωπο, καταλήγοντας όμως σε ένα αισιόδοξο μήνυμα: Ότι ο κόσμος μας μπορεί να γίνει καλύτερος.
Η εικονογράφηση από τα ίδια τα παιδιά «δένει» με το περιεχόμενο του βιβλίου, αναδεικνύει τι εισπράττουν τα ίδια τα παιδιά από τους συνομήλικους τους και «απλώνει» ένα πέπλο ελπίδας και αλληλεγγύης.