Ο τόμος αποτελείται από μία νουβέλα και τέσσερα διηγήματα. Εξ αυτών τα τρία διηγήματα, «Ο ΜπίλλυΚαμπίλη», «Το μεγάλο ταξίδι» και «Σαν παραμύθι», ανάγονται στην κοινωνία της σταθερότητας, σε αυτήν που σήμερα σβήνει και χάνεται πλέον. Όλα διαπνέονται από τις αξίες και τις αρχές πάνω στις οποίες στηρίχθηκε ο Ελληνικός και ο Ευρωπαϊκός πολιτισμός. Στα άλλα δύο, ο τόνος του συγγραφέα αλλάζει. Στη νουβέλα για τους Αγνοούμενους, αφού περιγραφούν όλη η υποκρισία της πολιτικής και όλα τα δεινά του Κυπριακού Ελληνισμού με την εισβολή και τον πόλεμο του 1974, υψώνεται κραυγή διαμαρτυρίας για την αδικία που συντελείται στη Μεγαλόνησο. Στο διήγημα για τη μεταμόσχευση, εκφράζονται ο θαυμασμός για την επιστήμη και η ανησυχία μήπως αυτή επιδοθεί μονομερώς στα δικά της επιτεύγματα, αγνοώντας τον άνθρωπο.
Τα θέματά του είναι παρμένα από την πραγματικότητα και αντικατοπτρίζουν την ίδια τη ζωή. Ο συγγραφέας, βαθύς γνώστης των θεμάτων που χειρίζεται, κατορθώνει μέσα από τη συναρπαστική του γραφή να δώσει τη δική του πνοή, και τα κείμενά του όχι μόνο διαβάζονται απνευστί, αλλά ταυτόχρονα προκαλούν τέρψη και προβληματισμό.
